
کیوان لطفی؛ در ستایش ارتباطات!
شبیه که نه، خود کابوس است. اینکه در این جهان بی مرز و پیوسته، همزمان چند میلیارد نفر از حرکت باز بایستند، تک نشین شوند و از دیدار و همنشینی با هم وحشت داشته باشند، بیتردید همان کابوس است. بشری که از ابتدای زندگی آموخته است در مواجهه با تنگنا به جمع پناه ببرد و با هم افزایی، جان خود را برهاند؛ حالا در رویارویی با این ویروس جهانی مرگ، کرونا، حتی جرئت ندارد به هم نوع خود اتکا کند و در عورترین شکل ارتباطی قرار دارد
ادامه مطلب